TOPRAKSIZ TARIM

İngilizce hidroponik (hydroponics) de denilen bu tarım şekli, adı üzerinde bitkisel üretim sırasında toprağın kullanılmadığı ve bitkiye toprağın durak görevini yapmadığı bir bitkisel üretim tekniğidir. Ben genelde Türkçe’de de hidroponik kavramının kullanılmaya başlandığına şahit oluyorum. Buna iki yönden karşıyım:
Birincisi, hidroponik kelimesi tam olarak “topraksız tarım” tekniklerini açıklayan bir kavram değil.
“Neden ?” diyeceksiniz.
Hidroponic Yunanca hidro (su) ve ponos (iş, çalışma) kelimelerinin birleşimi ile oluşmuş bir sözcük. Yanı "su işi, suda çalışan" demek. Oysa topraksız tarım tekniklerinden bir tek “su kültürü”dediğimiz teknikte, sadece su ile çalışma söz konusu. Oysa topraksız tarım teknikleri, katı ortam kültürü, yarı topraklı sistem, su püskürtmeli sistem gibi sadece "su işi" olmayan yöntemleri de kapsamaktadır. Yani hidroponik terimi tüm topraksız tarım tekniklerini kapsamadığı için yanlış ya da eksik bir terimdir.
İkinci karşı çıkma sebebim ise bunun yabancı bir kelime olması. Yani hem yapılan işi tam açıklamıyor; hem de yabancı, dilimize hiç uymayan bir kelime. O zaman sadece hava atmak, "ben bu işi biliyorum" demek için bu garip kelimeyi neden kullanalım ki?
Bu konuda Goethe’ nin deyişi oldukça anlamlı sanıyorum: “Akıllı adam, akılsız adamın son yaptığını ilk önce yapar.”

TOPRAKSIZ DOMATES AĞAÇLARI YETİŞTİ... paylaşan: eyasar-oz-9
Açıkçası ben sürekli konu ile ilgili görüşüp tartışarak hidroponik yerine "topraksız tarım" teriminin kullanılması gerekliliğini anlatıyorum.
Sanırım zaten artık (umarım) “topraksız tarım” terimi yerleşti; hidroponik unutuldu. Öyle de kalsın.
Topraksız tarım nedir?

Tam olarak ne olduğunu açıklamak gerekirse, çok kısaca: Topraksız tarım, toprak yerine sıvı mineral besin karışımları ile bitki yetiştirme tekniğidir. Yani bitkilerin kökleri toprak yerine içerisine bolca bitki besini bulunan çeşitli ortamlara girer ve besinlerini buradan alır. Bu ortamlar; perlit, cam yünü, ponza taşı gibi katı ortamlar olabileceği gibi sadece su veya püskürtülen su gibi ortamlar da olabilir.
Sonuçta temelde toprak: 1- Suyu köke iletir. 2- Havayı köke iletir. 3- Besini köke iletir. 4- Durak vazifesi görür. 5- Kökü güneş ışığından korur.
İşte bu beş maddedeki imkânı toprak olmadan bitkiye sağlayabilirsek, topraksız tarım yapmış oluruz.
Peki Neden Tüm Bu İşlemleri Yapan Ucuz Bir Kaynak Olan Toprak Varken Topraksız Tarım Yapıyoruz?
Açıkçası tarımsal üretim, büyük belirsizlikler ve dolayısı ile büyük riskler taşıyan bir üretim biçimidir. Tarımsal üretim yaparken belirsizlikleri, bilinmezlikleri ne kadar azaltırsak riskler de o oranda azalır. İşte topraksız tarımda bitkiye verilen su, hava, besin gibi çok önemli temel öğeler kontrol edilebilir ve böylece hem riskler azaltılır; hem de bu girdilere daha hâkim olunabildiği için verim arttırılabilir.
Ayrıca toprakta çok fazla sayı ve çeşitte mikrop ve çeşitli canlılar bulunur. Bu mikroplar ve canlılar genellikle bitkiye zarar vermezler. Ancak kimi zaman bazıları bitkiye zarar vererek üretimdeki riskleri arttırır, verimi düşürebilir. Toprakta bu tip zararlılar varsa bu canlılarla savaşmak oldukça zorlu hatta bazen imkânsızdır.
Ayrıca toprak, sürekli aynı bitkinin yetiştirilmesi; yanlış sulama-hatalı gübreleme yapılması gibi sebeplerden dolayı bozulabilir ve bitkisel üretime elverişsiz hale gelebilir.
Bu duruma gelen toprağı ıslah etmek çok zor ve masraflı olabilir.
İşte tüm bu sebeplerden daha pahalı da olsa topraksız tarım, topraklı tarıma tercih edilebilir.
Topraksız tarım teknikleri nelerdir?
Yukarıda saydığımız, toprağın görevi olan beş maddeyi çeşitli şekillerde karşılayan topraksız tarım teknikleri mevcuttur.
Örneğin (1) katı ortam kültürü: Bu teknikte bitkiler perlit, kaya yünü, kum gibi içinden su geçebilen katı bir ortama dikilir. Daha sonra bu ortama eritilmiş bitki besinlerinin (gübrelerin) olduğu su verilir.
Başka bir teknik (2) su kültürüdür. Bu teknikte bitkiler tamamen içi besinle karışık, havalandırılan su dolu bir havuzda, genelde delinmiş strofor malzemenin içerisindedir. Bu teknik, özellikle boyu yüksek olmayan marul gibi bitkiler için uygundur.
(3) Hava kültürü (ya da püskürtmeli su kültürü): Bu teknikte bitki köklerine sürekli olarak içinde besinlerin eritilmiş olduğu su püskürtülür.
Bu isimler aslında benim, işleyişe göre kolay anlaşılsın diye verdiğim isimler. Tekniklerin isimleri aslında hidroponik, aeroponik, NFT gibi değişik yabancı dilde terimlerle tanımlanıyor.
Topraksız tarım neden sadece seralarda yapılıyor?
Topraksız tarım genel olarak ilk yatırım masrafları yüksek bir tarımsal üretim şeklidir. Bu sebeple bu yatırımın, kontrolsüz çevre şartlarının olumsuz etkilerinin azaltıldığı ve birim alandan yüksek verimlerin alındığı; gerekirse ısıtma ile üretimin yıl boyu sürdürülebildiği seralarda yapılması tercih edilir.
Ancak topraksız tarımın serada yapılması kesin bir kural değildir. (Örneğin ben, saksı kültürü ile topraksız tarımda fide yetiştiren başarılı fidanlıklar gördüm.)
Topraksız Tarımda, Üretim Esnasında Dikkat Edilmesi Gereken Hususlar Nelerdir?
Topraksız tarım, az önce anlattığım sebeplerden dolayı tarımın (bitkisel üretimin) en kontrollü şekillerinden biridir. Bu sebeple bir nevi hassas tarımdır.
Yine bu sebeple topraksız tarımla üretim yapılan seralar, bitkiye gerekli tüm girdilerin ve olası birçok riskin kontrol edilebildiği seralardır.
Ancak gelin görün ki topraksız tarımda kontrol edilebilecek parametrelerin aslında birçoğu kontrol edilmez.
Benim topraksız tarım seralarında çok sıklıkla şahit olduğum, kontrol edilebileceği halde kontrol edilmeyen unsurlar şunlardır:
1- Bitki Bazında Besin Kontrolü 2- Drenaj Suyu Ölçümü ve Yeniden Kullanımı (Önemli not: Eğer topraksız tarım ile üretim yapılan bir yere giderseniz “drenaj suyunu tekrar kullanıyor musunuz?” diye sorunuz. Eğer tekrar kullanabiliyorlarsa biliniz ki orası yetkin ve iyi bir işletmedir.) 3- Bitki Bazında Verim Kontrolü
Sonsöz olarak önemli bir diyeceğim var: Ben topraksız tarımda en büyük eksikliğin bilgisizlik ve araştırmaya önem vermemek olduğunu düşünüyorum. Bir kişi veya kurum, topraksız tarımla üretim yapmak amaçlı yatırım yapacağı zaman, pek araştırma yapmadan hemen bir anahtar teslimi sera kuran firmaya gidiyor ve serasını kurup üretime başlamayı amaçlıyor.

EVDE VE TARLADA FASULYE YETİŞTİMEK



FASULYE
Taze yenebilen yer fasulyesi veya sırık fasulye cinsleri saksıda gayet güzel yetişir. 


Yeşilliği, hoş kokulu çiçekleri, yeşilden sarıya, mora ve alacalı türlere kadar meyveleri gayet dekoratif görünecektir. 

Bazı kırmızı çiçekli türler güzellikte değme sarmaşığa taş çıkarır.
 Saksılara 3’er tohum batırılır. Sağlıklı büyüyebilmesi için her saksıda tek bitki bırakılır. Sırık cinslere 1,5 -2 metre boyunda ince çubuklarla destek yapılır. Yıl boyunca bir kaç kere ekilebilir.


EĞER BAHÇEYE EKMEK İSTERSENİZ
TOHUMLARI EKİN
Nisan ve Mayıs ayları fasulye ekimi yapmak için en doğru zamandır.
Fasulye tohumlarını havanın iyi olduğu bir günde ekiniz, çünkü tohumları ektiğiniz toprağın ısısı önemlidir. Soğuk toprağa yapılan ekimde yeterli ürün alamazsınız.
Ekimden önce tohumlarınızı mutlaka 1 gün suda veya nemli bir bezde bekletmek çimlenmesine yardımcı alacaktır.
Öncelikle bahçenize  yanmış ahır gübresi atın. Sonra toprağı düzleştirin ki tohumlar çimlenirken rahatça dışarı çıkabilsinler,
Ardından fasulye tohumlarını 3-4 cm derinliğe ekin. Son olarak da fısfıs yöntemiyle toprağı nemlendirin.
Tohumlar yaklaşık bir hafta sonra çimlenmeye başlar. Toprak soğuksa çimlenme süresi uzar.
ÇAPALAYIN
Fasulye çimlenme aşamasında suya az ihtiyaç duyar. Çiçek açınca ve hasat zamanında ise hafif ama sık sulama yapın. Sularken yaprak ve çiçeklerine su değmemesine özen gösterin.
Fasulye bir çapa bitkisidir. İlk çimlenme başladıktan 15 gün sonra  mutlaka çapalanması gerekir.
Sulama sonucunda toprakta kaymak tutmuş tabaka oluştukça da çapalamanız gerekmektedir. Böylece hem toprağı havalandırmış olursunuz, hem de yabani otlar gelişmez.
Bitki çiçeklenmeye başladığında ve ürün verdiği dönemde fazla sıcaktan hoşlanmaz.
FASULYELERİ TOPLAYIN
Fasulye, iki büyük gruba ayrılır: Yer fasulyesi (diğer adıyla, bodur fasulye) ve sırık fasulyesi.
Sırık fasulyesinde bitki uzamaya başlayınca yanına dikilen bir sırığa iple sardırılır. Bahçenizde mısır varsa fasulyenizi ona da sarabilirsiniz. Sırığa sardırınca gelişigüzel büyümediği için fasulyeleri kolayca toplayabilirsiniz.
Fasulye hasadını 3-4 günde bir yapın. Böylece hem taze ve lezzetli ürün toplamış olursunuz, hem de aldığınız mahsul artar. Hasadı geç yaparsanız, yani fasulyelerin büyümesine izin verirseniz, kılçıklanma olur.
Bitkinin zarar görmemesi için fasulyeleri yukarı doğru çekerek toplayın.
Bahçenizde fasulyenin yanına havuç, salatalık, patates ve patlıcan ekebilirsiniz. Ancak soğan ekmekten kaçının.

EVDE VE TARLADA BEZELYE YETİŞTİRMEK


BEZELYE



        Bezelye ılıman bölgelerde sonbaharda sert iklimlerde ilkbaharda ekilir.
  
          Saksıya 3-4 tohum 1 cm. derinlikte batırılır. Çıkan fidelerden en kuvvetlisi bırakılır, diğerleri sökülür.Kış boyunca toprağı nemli tutulmalıdır. İlkbaharla beraber düzenli ve sıkça sulanır. Bodur cinsler istemez ama uzayan türlere çalılarla destek verilmelidir.

Bezelye serin iklim sebzesidir. Donma noktasına yakın düşük sıcaklıklara dayanan bir sebze türüdür. Havaların serin ve nemli olduğu koşullarda çok iyi gelişme göstermesine karşın sıcak ve kuru havalardan hoşlanmaz. Yetiştirilme dönemi süresince sıcaklığın donma noktasının üzerinde olması arzu edilir. Çimlenme döneminde topraktaki yüksek rutubet tohumun çürümesine neden olur.

Toprak sıcaklığı 7-8°C olduğunda tohum ekimi yapılır. Bezelye tohumu 2°Cde çimlense de, çimlenme çok yavaş olur. Gelişme döneminde yüksek sıcaklık ve uzun güneşlenmeden hoşlanmaz. Bu dönemde rutubet ve serin ortam ister. Gelişme döneminde toprak yüzeyine yatan bitkilerde mantar hastalıkları büyük zararlara yol açabilir.

GÜBRE İHTİYACI AZ
Bezelye gübreye neredeyse hiç ihtiyaç duymaz.
Toprağın gübre ihtiyacı varsa, sonbaharda toprak işleme sırasında gübreleme yapın. Ancak bezelye ekilecek toprağa çiftlik gübresi koymak önerilmez.
Tohum ekimi genellikle Şubat-Mart aylarında yapılır.
Bol ürün alabilmek için gün boyu güneş alan bir yere ekin. Gerçi gölge kalan bölgeler de fazla sorun yaratmaz.

2 HAFTADA ÇİMLENİR
Soğuk topraklarda geç filizlenen bir bitkidir. Toprak ısınınca ekerseniz ortalama 2 haftada çimlenme başlar.
Fidenin gelişmeye başladığı ilk hafta büyümesi çok yavaş olur. mutlaka çapalamak gerekir.
Çapayı yüzeysel yapın. Köklere zarar vermemeye dikkat edilmelidir.
Bezelye çiçek açmaya başlayana kadar düzenli sulayın. Daha sonra sulama miktarını azaltın. Sulamayı yağmurlama şeklinde yapın.
Erken bastıran sıcaklar çiçeklenmeyi durdurabilir. Böyle bir durumda vakit kaybetmeden sulamayı artırın.
İRİLEŞMEDEN TOPLAYIN
Tanelerin fazla büyümesine fırsat vermeden, özellikle sabah erken saatlerde toplayın. aksi halde bezelye sertleşir.
Bahçede bezelyenin yanına mısır, havuç, patlıcan, salatalık, turp, ıspanak, maydanoz ekilebilirsiniz.
Bezelyeyi soğan ve patatesin yanına ekmekten kaçınılmalıdır. Bir de aynı toprakta arka arkaya bezelye yetiştirmemek gerekir.
Bezelyenin kökleri toprak yüzeyine yakın olduğu için kolayca çürür ve parçalanır. Bu sebeple, bir sonraki ekilecek sebze için iyi bir ön bitkidir.

EVDE MARUL , KIVIRCIK YETİŞTİRMEK




MARUL , KIVIRCIK YETİŞTİRMEK

        Kıvırcık ve marul fideleri her saksıya bir adet veya uzun saksılara 2-3 fide olarak ekilir.

Roka ve tere tohumları genişçe saksılara serpilir. 
 Her iki ayda bir tekrar ekilirse yıl boyu el altında bulunurlar.
Yaprak kereviz ve pazı da saksıda yetiştirilebilir. Toplandıkça tekrar yapraklanarak uzun süre ürün verirler.

Bu tür sebzeler yumuşak ve kaliteli toprak doldurulmuş tahta kasalarda çok güzel yetişir. 

Yaz aylarında hafif gölgede, diğer zamanlar güneşli yerde tutulmalıdırlar. Aydınlık, kapalı balkonlarda kış boyunca yetiştirilebilirler. Suyu sevmekle beraber aşırı sulama bitkileri çürütebilir.


Marul ve kıvırcık salata kısa bir vejetasyon süresine sahip olduğundan yurdumuzun
hemen her bölgesinde yetiştirilebilir. Tohumların çimlenmesinde optimum sıcaklık derecesi
150C civarındadır. Bitkinin gelişme devresinde sıcaklık 8-200C arasında değişir. Salata
fideleri 6-10 yapraklı devrede soğuklara 0-50C’ye kadar dayanır. Bitkinin fazla büyük veya
küçük olması soğuğa dayanımını etkiler. Baş bağlayan çeşitler ise bağlamayan çeşitlere göre
daha dayanıksızdır. Işık miktarının azalması ürünün hasat olgunluğuna gelme zamanını
uzatmaktadır. Salataların çabuk gövde yapması kaliteyi bozan bir özelliktir.Salatalar her
toprak çeşidinde rahatlıkla gelişebilir. Ancak humuslu topraklarda daha hızlı gelişme
göstermektedir. Fakat ağır topraklarda gelişme yavaşlar ve baş ağırlığı azalır. Salata ve
marullar toprak reaksiyonuna karşı hassastır. Özellikle asit oranı yüksek topraklarda kalite
bozulur. Toprak PH’sı 6.0-7.2 olmalıdır.

ÇEŞİT SEÇİMİ

Salata ve marul çeşitlerinin renk, irilik, şekil ve sıkılık açısından çok farklılık
göstermeleri çeşit seçimi sırasında tüketicinin isteğinin ön plana çıkmasına neden olmaktadır.
Koyu renkli salata çeşitleri açık renklilere göre daha fazla tercih edilmektedir. Son faktör
olarak, yaprakların ince ve zarif oluşuna veya yağ ihtiva edip etmemesine göre seçim
yapılmaktadır.

YETİŞTİRME TEKNİĞİ

Salata yetiştiriciliği iki şekilde yapılmaktadır. Tohumların direkt toprağa ekilmesi
veya fide elde edilmesi ve fidelerin yerlerine dikilmesi.
Yetiştirme şeklinin seçilmesinde işletme büyüklüğü, salata çeşitleri, yetiştirme zamanı,
yetiştirme yeri, vejetasyon süresi, işçi durumu gibi bir çok faktör etkili olmaktadır.
Tohum Ekimi: Toprak hazırlığından sonra tohumlar direkt yerlerine ekilirler. Salata
yetiştiriciliğinde son yıllarda kaplanmış tohum kullanılmaktadır. Bu şekilde başta seyreltme
olmak üzere birçok işçilikten tasarruf edilmiş olmaktadır.Direkt tohum ekiminde dekara 120-
150 g tohum gerekir. Genellikle ekim derinliği 2 cm civarında olmalıdır. Ekimden önce
toprak iyice işlenmelidir. Sıra araları ilk ekimde 2-4 cm kadardır. Tohumlar çimlenip, fideler
3-4 yapraklı olduklarında kısa bir süre sonra seyreltme yapılır. Sıra araları 30-40 cm’ye
çıkarılır. Kışlık salataların ekiminde ekim zamanı çok iyi ayarlanmalıdır. Kış soğuklarında
bitkiler büyümelerinin orta devrelerinde olmalıdırlar.
Fide Yetiştirme, Dikme ve Bakım İşleri:Fide yetiştiriciliği ürünün daha erken
yetiştirilmesini ve daha sağlıklı bitki elde edilmesini sağlar. Tohumlar seraya veya yastıklara
ekilir. Esas yerlerine ekilinceye kadar burada tutulur. Ekim, çizilere 2 cm derinlikte ve 4-6 cm
aralıklarla yapılır. Fideler 2-3 yapraklı olduklarında seyreltme yapılır. Dikim zamanı, kökler
en az zarar görecekler şekilde topraklı olarak yerlerine 25x30 cm aralıklarla dikilirler Son
yıllarda fide yetiştiriciliğinde saksılar da kullanılmaktadır. Saksılara harç doldurulur ve
içlerine 1-2 adet tohum atılır. Çimlenmeden sonra iyi gelişen bir tanesi bırakılır. Fide dikimi
sırasında dikkat edilecek husus kök boğazının derine gitmemesidir. Hatalı dikimlerde
tutmayan fide oranı %30-40’a kadar çıkmaktadır.

MARUL, KIVIRCIK HASTALIK VE ZARARLILARI

Marul Mildiyösü: Marul yapraklarında açık yeşil veya sarımtırak lekeler halinde belirir. Bu
lekeler daha sonra esmerleşir, kararıp çürür. Nemli havalarda bu lekeli kısımların altında
beyaz kül gibi küf tabakası oluşur.Marulun kalitesi bozulur.
Çevrede ilk hastalık belirtisi görüldüğünde kimyasal mücadeleye başlanır ve bir hafta arayla
mücadele devam ettirilir. Son ilaçlama ile hasat arasındaki süreye dikkat edilmelidir.
Beyaz Çürüklük Hastalığı: Hastalık bitkilerin fide devresinde kök çürüklüğüne neden olur.
Daha ileriki devredeki bitkilerin kök, gövde, yaprak ve meyvelerde çürümelere neden olur.
Çürüyen doku üzerinde daha sonra pamuk gibi beyaz mantari bir kitle ve bunların arasında
siyah renkli, küçük, sert dokular oluşur. Çok bulaşık yerlerde 5 yıllık bir ekim nöbeti
uygulanmalıdır. Bulaşık yerlerde toprak ilaçlamasının yanı sıra tarla döneminde fideler
dikildikten 20 gün sonra başlamak üzere 10 gün arayla ilaçlamalar sürdürülmeli ve son
ilaçlama ile hasat arasında gerekli süreye dikkat edilmelidir.
Kurşuni Küf Hastalığı:Hastalık önce toplu iğne başı büyüklüğünde lekelerle başlar, sonra
epidermis altında gelişerek genişler ve dokulara yayılır.Yaprak epidermisi çatlar ve bitki su
kaybeder .Bitkide kurşuni renkli bir küf tabakası oluşur, çürüme başlar. .Bu lekeler üzerinde
mantarın siyah sert dokuları da oluşabilir.Çevrede ilk hastalık belirtisi görüldüğünde kimyasal
mücadeleye başlanır.
Salyangoz Zararı: Marul yapraklarının üst epidermisini yiyerek beslenirler ve yapraklarda
zar şeklinde bir görünüm oluşur.Bitkiler kirlenir ve kalitesi düşer.Yapraklarda yeniklik
görüldüğünde küçük alanlarda elle toplayarak, büyük alanlarda zehirli yem kullanılarak

mücadele yapılır.

EVDE VE TARLADA HAVUÇ YETİŞTİRİCİLİĞİ

   Tohumlar geniş ve derin bir saksıya seyrekçe serpilir. Çıkan fideler tutulacak kadar büyüyünce 5 cm aralık verilerek seyreltilir. Havuç suyu sever. Tohumlar yılda bir kaç defa ekilebilir.

Tam da tohum ekme zamanı. Ancak tohumları ektiğinizde mayıs başına kadar korunaklı yerde çimlendirmelisiniz. Çimlendirme ortamı olarak pet bardaklara bir adet tohum gelecek şekilde domates biber, patlıcan, salatalık tohumlarınız ekiniz. Ekim ortamı olarak çiçekçilerde satılan tor yada funda toprağı kullanabilirsiniz. Tohumları bir cm dan daha derin olmayan bir çukurcuk açın ve oraya gömün üzerine 0,5-1 cm kadar toprak koyun ve sulayın. Tohumların çimlenme zamanları farklıdır. Domatesler en önce çimlenecektir (7 gün), biber ve patlıcan daha geç çimleneceklerdir

Havucun İdeal Ekim Zamanı: Toprak sıcaklığı yaklaşık 10 derece
Çimlenme Süresi: yaklaşık 2 hafta
Dikim Sıklığı: Sıra arası 20 cm. sıra üzeri 20cm.
Ekim Zamanı: Şubat ayından Temmuz ayına kadar
Hasat Zamanı: Temmuz, Ağustos, Eylül, Ekim

Havuç Ne zaman, Nasıl Ekilmelidir.
  • Ekim yapacağınız yerin toprağını belleyip, tırmık ile ince  hale getiriniz
  • Ekim yapmadan önce toprağın ne çok nemli ne de kurak olacak şekilde hazır olmasını sağlayınız, mutlaka hem rutubetli hem de kolaylıkla ufalanıp dağılabilir halde olmalıdır.
  • Havuç tohumlarınızı toprağa serptikten sonra üzerini yaklaşık 1 cm kadar ince bir kapak toprağı ile örtüp, sisleme şeklinde sulayın.
  • Havuç fideleri çıktıktan sonra önerilen dikim sıklığını sağlamak amacıyla fazlalık yapan bitkilerin en zayıflarını sökerek seyreltme yapılmalıdır.
  • Hasat dönemini daha geniş zamana yayabilmek için, mart ayından itibaren havuç tohumu ekimini 15'er gün ara ile kademeli olarak yapabilirsiniz.

İletişim Formu

Ad

E-posta *

Mesaj *